
Πρόκειται για τη μεταφορά στην οθόνη του υπέροχου μυθιστορήματος του Oscar Wilde. Βλέπουμε τη ζωή του νεαρού, πλούσιου Dorian Gray, ο οποίος ποζάρει για ένα πορτρέτο του, κι εκεί γνωρίζεται με τον διεφθαρμένο Λόρδο Henry Wotton, ο οποίος τον πείθει ότι οι απολαύσεις είναι το μόνο που μετράει στη ζωή και τον παρασέρνει σε διάφορα κακόφημα μέρη. Ο νεαρός γίνεται εντελώς διεφθαρμένος, φτάνοντας σε όργια μέχρι και σε φόνο. Παράλληλα όμως ζει έναν εφιάλτη, καθώς ενώ έχει ευχηθεί να μην γερνούσε ποτέ, να κρατούσε πάντα τη νεανική του ομορφιά και να γερνούσε το πορτρέτο του αντί για τον ίδιο, βλέπει την ευχή του να πραγματοποιείται: Τα χρόνια περνάνε, ο ίδιος δεν γερνάει, αλλά γερνάει το πορτρέτο του. Και δεν είναι απλά ότι γερνάει, αλλά μεταμορφώνεται όλο και περισσότερο σε ένα φρικτό πρόσωπο, σαν τέρας, κάθε φορά που ο Dorian κάνει τις ακολασίες του. Είναι σαν να έγινε καθρέφτης της ψυχής του. Το τέλος της ιστορίας, είναι φυσικά συγκλονιστικό, γεμάτο νόημα.