Giordano Bruno – Τζορντάνο Μπρούνο (1973)

Η ζωή και ο μαρτυρικός θάνατος του Δομινικανού ιερέα Τζορντάνο Μπρούνο, ο οποίος οδηγήθηκε στην πυρά από την Ιερά Εξέταση, λόγω των προοδευτικών φιλοσοφικών του απόψεων.

Ίσως η καλύτερη ταινία του πολιτικοποιημένου σκηνοθέτη Τζουλιάνο Μοντάλντο.

Ο Μπρούνο, συνειδητός οπαδός της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας («προτιμώ έναν θαρραλέο θάνατο από μία δειλή ζωή», είχε γράψει), επηρέασε πολλά φωτεινά μυαλά των επόμενων αιώνων, ανάμεσα στους οποίους μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους Βαρούχ Σπινόζα (1632 – 1677), Νεύτωνα (1643 – 1727), Λαίμπνιτς (1646 – 1716), Γκαίτε (1749 – 1832) και Σέλινγκ (1775 – 1854).

Τριακόσια περίπου χρόνια μετά την μαρτυρική εξόντωσή του από τους χριστιανούς θεοκράτες, την «ημέρα του Αγίου Πνεύματος» των χριστιανών του έτους 1889, με το πνεύμα του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης να έχει πια απελευθερώσει τον νου των ανθρώπων, στήθηκε, παρά τις αντιδράσεις της Εκκλησίας, από τον Δήμο Ρώμης στον τόπο του μαρτυρίου τού Μπρούνο ο χάλκινος ανδριάντας του (έργο του γλύπτη Ετόρε Φερράρι – Ettore Ferrari) που κοιτάζει προς την κατεύθυνση του Βατικανού, ως σύμβολο της αιώνιας μάχης της ελευθερίας της σκέψης ενάντια στον σκοταδισμό.

Ο ανδριάντας αυτός ήταν το αποτέλεσμα ενός τετραετούς αγώνα μίας διεθνούς Επιτροπής Μνήμης (που συγκροτήθηκε το 1885), στην οποία συμμετείχαν προσωπικότητες όπως ο Χαίκελ, ο Ουγκώ, ο Ίψεν, ο Σπένσερ, ο Ρενάν και ο Γκρεγκορόβιους.