Με λένε Βαγγέλη

Ο Βαγγέλης κατοικεί σε μία κωμόπολη και ζει στο δωμάτιο ενός ξενώνα με τον αδελφό του Μπίλη. Στο παρελθόν ανήκε στο περιθώριο, ζώντας με μικροκλοπές και εκμεταλλευόμενος την αφέλεια των άλλων. Είναι όμως εξίσου άτυχος, κυρίως με το γάμο του με τη Ζήνα, η οποία γεννάει ένα έγχρωμο μωρό.

Κάποια μέρα αποφασίζει να αγοράσει ένα λαχείο και για πρώτη φορά στη ζωή του στέκεται τυχερός. Οχι όμως για πολύ. Ένα ατύχημα τον στέλνει στο νοσοκομείο και εκεί διαπιστώνει ότι το λαχείο του έχει κάνει φτερά και βρίσκεται σε απελπισία. Όμως καθώς παρακολουθεί μια εκπομπή στην τηλεόραση, βλέπει τον τραγουδιστή Νίκο Κουρκούλη να μιλάει στη δημοσιογράφο Τατιάνα Στεφανίδου για την προσωπική του φιλοσοφία την οποία συνοψίζει με τη λέξη “Κάρμα”, μιας και πιστεύει ότι εάν κάνεις στη ζωή σου το καλό, αυτό κάποια μέρα θα επιστρέψει.

Ο Βαγγέλης τότε συνειδητοποιεί ότι έχει αρκετές ευαισθησίες τις οποίες όλα αυτά τα χρόνια είχε θάψει μέσα του. Έτσι λοιπόν, όταν βγαίνει από το νοσοκομείο – με το λαχείο να έχει χαθεί οριστικά για τον ίδιο – αποφασίζει να αλλάξει τρόπο ζωής και σκέψης. Φτιάχνει μάλιστα μια λίστα με αριθμημένες “αμαρτίες” του παρελθόντος και αποφασίζει να διαγράψει μία προς μία, ωφελώντας ή αποζημιώνοντας τα άτομα που έβλαψε. Η πίστη του στο κάρμα παγιώνεται όταν, αφού έχει κάνει ήδη μια καλή πράξη, εντελώς τυχαία εμφανίζεται το χαμένο λαχείο. Εκλαμβάνοντάς το σαν σημάδι, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τα λεφτά που κέρδισε προς σκοπό της εκπλήρωσης της λίστας.

Μαζί του είναι ο αδελφός του Μπίλης, ο οποίος βρίσκεται μονίμως με μια μπύρα FIX στο χέρι. Χαρακτηριστικό του η παιδική του αφέλεια, και ενίοτε η αδυναμία του να καταλάβει την αξία του κάρμα και της λίστας του Βαγγέλη. Υποστηρίζονται από την μετανάστρια Νατάσα που δουλεύει ως καμαριέρα στον ξενώνα. Εμφανίσεις κάνουν και η εχθρική πρώην γυναίκα του Ζήνα και ο έγχρωμος εραστής της, Θανάσης ή “Αφάνας”.